doktorun rolü cok büyükk bu konu da eger doktorunuza güveniniz tamsa korkunun minimum seviyede olacagına inanıyorum
çok pimpirikliyimdir rahatsız oldugum biriyle asla devam edemem işimde de böyleyim ailemde de doktor secimimde de öyle oldu
hamile oldugumu tesadüfen ögrendiğimde aynı hastanenin kadın dogum hekimine gittim ve asla bir daha ona gitmeyecegime o an karar verdim
henüz kese bile görünmüyorken dogum planı yapması beni uzaklastırdı
2, gittigim doktor evime cok yakın diye tercih etmiştim 4 ayda bebegin degerlerinin kötü oldugunu söyleyip bazı testler istedi yurtdısına gönderilmesi gereken içimde his bir doktor görüşü al dedi ve gercekten iki farklı doktorda zerre ihtimal vermedi zaten kedili evde cocuk olmaz diye de yaftalamıstı
ve en son canım doktorumu buldum bebegi değil benim nasıl oldugumla nasıl hissettigimle neler düşündüğümle ilgilendi o dönem babamın vefatıyla sarsılmmısken bana bir psikolog gibi yaklastı hiç dogumu konusmadık onu günü gellince bebek belirler dedi şu veya bu yöntem diye kafanda kurup kendini cıkmaza sürükleme derdi o anda ne bebegini ne de seni tehlikeye atacak bir durum yaratmayacagımıza emin olabilirsin demişti ki binlerce şükür çok kolay bir dogum yasadım ilk gebeliğim olmasına ragmen cok sakindim sorduugm her soruya sefkatle cevap verdi anlattı destek oldu ve sadece2,5 saatik sancıyla kızımı normal dogumla kucagıma aldım ama deseydi ki bu aşamadan sonra sezeryan olacak asla sorgulamazdım çünkü inandıgım onun benim için en dogrusunu yapacagıydı